จะวิ่งฝ่าฝน

จะ
เผชิญผละหุบเหวข้างหน้า
ผจญผ่านโคลนครำแห่งน้ำตา
เผยอยิ้มหยิ่งท้าเรื่องเลวเลว

วิ่ง
ปะทะความจริงจนแหลกเหลว
ปะทะควันไฟจนแปลกเปลว
ปะทะทุกอีเมลจนหมดมือ

ฝ่า
กำแพงความบ้าซื่อบื้อ
ลูกกรงความรักเรื้อรังรื้อ
ฝ่าราตรีมืดตื้อเคยหลงเงา

ฝน
กระแทกกระทั้นคำรนย้ำความงี่เง่า
กระทบกระทั่งพื้นทรายท่วมใจเยาว์
จำไว้ ...ไม่มีเรา จากวันนี้ !

ในที่สุดก็ถึงวันนี้
คมมีดแห่งมิตรภาพลงเอย
โคตรเสียใจ