วันนี้ที่แท้คือวันวาน

"เราจะพบกันอีกไหม
หรือไกลแล้วไกลลับผ่าน
วันนี้ที่แท้คือวันวาน
จดจารในความทรงจำ"
-------- เราจะพบกันอีกไหม, ไพวรินทร์ ขาวงาม

พรุ่งนี้ไม่เคยมาถึง
นับดาวในท้องฟ้า นับความมืดในท้องฟ้า
นับแววตาและคำหวาน
เมื่อเราทำอะไรอย่างดื่มด่ำ
มันเหมือน... กาลเวลาหยุดนิ่ง

เราอาจจำเป็นต้องถามกันและกันว่า
"เราจะพบกันอีกไหม"
แต่เราไม่จำเป็นต้องต้องการคำตอบ
เพราะเราถามเพียงเพื่อจะตอกย้ำความผูกพันต่อกัน
เพราะว่าเราจะพบกันอีกไหมไม่สำคัญ
เพราะเราอยู่ได้ด้วยความศรัทธา

ท่ามกลางความจริงของโลก
ผมไม่ปฏิเสธความเร่งรีบ
แต่ผมจัดที่ทางระหว่างความเร่งรีบ
รินลงไปด้วยความอ่อนโยนแห่งฝัน
เหมือนรินน้ำในแก้วที่เต็มไปด้วยก้อนหิน...
มันคงลดแรงเสียดทาน
ระหว่างความเร่งรีบได้บ้าง

พรุ่งนี้ไม่เคยมาถึง
แต่วันนี้ไม่เคยอยู่กับเรา
นับเรื่องราวของความรู้สึก
นับรอยจูบ
นับรอยกอด
นับวินาทีคุยโทรศัพท์...
มีเพียงวันวานเท่านั้น
ที่อยู่กับเรา

ผมคงต้องไปแล้วนะ...
คิดถึงทุกคนในวันวาน
คิดถึงเพื่อน ศกว
คิดถึงเพื่อน ๖/๓
คิดถึงครูอาจารย์
คิดถึงเพื่อน ๗๑๖
คิดถึงแม่*
แล้วเราจะพบกันอีก :)